آیت الله اعظمی محمد تقی ثانی بهجت ره

 

 من مات و میراثه المحابر و الاقلام دخل الجنه‏ 

إذا مات العالم ثُلم فی الإسلام ثلمة لا یسدها شیء

روح ملکوتی 

آیت الله اعظمی محمد تقی ثانی بهجت (رضوان الله تعالی علیه)

به ملکوت اعلی پیوست ...  

باخبر شدیم امروز ۲۷ اردیبهشت سال ۱۳۸۸ مطابق ۲۲ جمادی الاول سال ۱۴۳۰ در ساعت حدودا ۱۵:۱۰ دقیقه در بیمارستان حضرت ولی عصر ( روحی فداء ) دعوت حق را لبیک گفتند و به جمیع صالحینی که در روزگار معاصر می زیستند پیوستند 

ایشان در روزگار زندگی پر خیرو برکتشان در دوران اقامت در کربلای معلا و نجف اشرف در کلاس دروس استادان صالحی کسب فیض فرمودند استادان صالحی همانند:

( عارف کل و کامل عظیم حضرت آیت الله العظمی سید علی آقا قاضی طباطبایی ) 

داستانی کوتاه از فضائل ایشان : 

پدر بزرگوار ایشان در سن ۱۷- ۱۸ سالکی دچار  بیماری وبا شده و کاری از دست طبیب بر نمی آمد . در همان حال که مرگ را نزدیک میدیدند و حاظرین در اضطراب بودند در ان حال صدایی شنیدند که : ( ایشان پدر محمد تقی هستند کاریشان نداشته باشید ) 

بد از این ماجرا حال ایشان بهبودی کامل یافت و به زندگی اداوه دادند و صاحب سه فرزند میشوند و ان پیام را از یاد برده بودند در هنگام تولد پسر سوم به یاد ان پیام افتاده و نام او را محمد تقی میگذارند اما در دوران کودکی در حوض افتاده و میمیرند و فرزند بعدی را که این بزرگورار بودند ( محمد تقی ثانی ) نام می گذارند  

روحشان شاد و با ائمه اطهار محشور باد انشا الله

بر گرفته از کتاب : ( نکته های ناب از ایت الله بهجت )