ظهور نور در مدینه و اعدام دو جنایت کار

ظهور نور در مدینه و اعدام دو جنایت کار

یکى از اصحاب و شاگردان امام صادق علیه السلام ضمن پرسش هاى متعدّدى از آن حضرت سؤال کرد:
وقتى امام زمان علیه السلام در شهر کوفه برنامه خود را اجراء نماید، به کدام شهر رهسپار خواهد شد؟
فرمود: به مدینه جدّم رسول اللّه صلى الله علیه و آله مراجعت مى نماید؛ و چون حضرت - ولىّ عصر عجّل اللّه تعالى فرجه الشّریف - وارد مدینه منوّره گردد حوادثى عجیب رخ مى دهد؛ مؤمنین در شادکامى و سرور قرار خواهند گرفت و کافران در ذلّت و بدبختى خواهند بود.
سپس حضرت وارد مسجدالنّبى مى شود و کنار قبر جدّش رسول اللّه صلى الله علیه و آله مى آید و با صداى بلند مى گوید: اى جمع خلایق ! آیا این قبر جدّم رسول اللّه است ؟
خواهند گفت : آرى ، اى مهدى آل محمّد!
پس از آن اظهار مى فرماید: چه کسانى کنار قبر او قرار گرفته اند؟ گویند: دو هم نشین او، ابوبکر و عمر کنار آن حضرت دفن شده اند.
امام زمان (عجّ) با این که از واقعیّت اءمر آگاه است ، مطرح مى نماید: چرا از بین تمام امّت فقط این دو نفر اینجا دفن شده اند؟
آیا احتمال نمى دهید که کسانى دیگر دفن شده باشند؟
در جواب گویند: غیر از آن دو نفر کسى دیگر کنار حضرت رسول دفن نشده است ، چون که آن دو خلیفه آن حضرت بوده اند.
بعد از آن مى فرماید: آیا کسى از شماها در این موضوع - و دفن آن دو نفر - شکّ و شبهه اى ندارد؟ ...

همه خواهند گفت : خیر.
و چون مدّت سه روز از این جریان بگذرد، دستور دهد تا نبش قبر کنند و جسد آن دو نفر را از قبر درآورند، بدون آن که تغییرى در شکل و قیافه آن ها پدید آمده باشد؛ و سپس دستور مى دهد: جسد هر دو نفرشان را بر درختى خشک آویزان کنند؛ و آن درخت سبز و داراى میوه گردد و کسانى که ولایت و حکومت آن ها را قبول داشته اند، گویند: این دو نفر، چه افراد شریفى بوده اند؛ اکنون حقّ بر همگان آشکار شد و ما پیروز گشتیم .
بعد از آن ندائى از طرف حضرت مهدى (عجّ) به گوش همگان مى رسد: دوستداران این دو نفر هر که هست ، سر جاى خود بایستد و آن هائى که مخالف این دو مى باشند، در سمتى دیگر قرار گیرند.
چون جمعیّت از یکدیگر جدا شوند، به دستور آن حضرت ، باد سیاه و وحشتناکى مى وزد و آن دو جسد را با تمام علاقه مندانشان به همراه درخت مى سوزاند.
سپس حضرت دستور مى دهد تا آن دو جسد سوخته شده را فرود آورند و به اذن و اراده خداوند زنده مى شوند و اجتماعى عظیم از اقشار مختلف گرد هم آیند.
بعد از آن ، حضرت ضمن خطبه اى مفصّل تمام جنایت ها و ظلم هائى که از حضرت آدم به بعد شده ، براى جمعیّت بازگو مى فرماید تا آن موقعى که به خانه حضرت فاطمه زهراء سلام اللّه علیها و امیرالمؤمنین امام علىّ علیه السلام حمله کردند و در خانه را آتش زدند و محسن آن حضرت را بین در و دیوار سقط کردند.
و جریان کربلاء و شهادت امام حسین علیه السلام و یارانش و نیز اسارت اهل بیت ش را، همچنین به شهادت رسیدن تمامى ائمّه و ذرارى آن ها و تمام ظلم و جنایاتى که بر علیه مؤمنین انجام گرفته است و نیز عمل هاى زنا که در جامعه واقع شده - تا زمان ظهور امام زمان علیه السلام - به تمامى آن ها اشاره مى نماید.
و چون همه ظلم ها و جنایت ها را برشمارد، با دلیل و برهان بر علیه آن دو نفر اثبات مى نماید و آنها نیز مى پذیرند و اعتراف مى کنند.
پس از آن که اعتراف کردند، هر دو نفرشان را مؤاخذه و قصاص مى کند و دستور مى دهد: آن ها را دار بزنند و در آن هنگام آتشى از درون زمین خارج مى گردد و آن ها را مى سوزاند، سپس باد شدیدى مى وزد و خاکستر آن ها را متلاشى و پراکنده مى کند

مختصر بصائر: ص 186 - 188، هدایة الکبرى حضینى : ص 401، س 1، بحارالا نوار: ج 53، ص 12، س 15